Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Rozmiar czcionek: AA+A++ | Zmień kontrast |  

Wystawa IMPULS

Utworzono dnia 15.04.2021

Wystawa "IMPULS" w Galerii Na Piętrze od 13 kwietnia do 13 maja 2021 r.

Wystawa przygotowana została pod kierunkiem dr hab. Judyty Bernaś przez studentów drugiego roku międzyuczelnianego kierunku Arteterapia. > Zobacz FILM

"Autorami realizacji artystycznych są studenci, z którymi poznałam się na krótko przed wybuchem paraliżującej wszystko i wszystkich pandemii. Nasz czas poznania przypadł na nieprzyjazny okres ograniczenia, niewiedzy, bojaźni. Był to czas, w którym część społeczeństwa zwróciła się do swojego wnętrza, lecz inna cześć zwróciła się na zewnątrz. Obserwowaliśmy wiele gestów bezinteresownej pomocy. Ten czas uświadomił wszystkim, że w pojedynkę niewiele jesteśmy w stanie zrobić, że jesteśmy częścią całości, a do egzystencji jest nam niezbędny drugi człowiek i kontakt z nim. Ponownie uświadomiliśmy sobie, że życie jest bezcenne. To, co dla studentów Arteterapii jest naturalne, jest odruchem – troska i pomoc bliźniemu, stało się również ważne i zauważalne przez resztę społeczeństwa. Choć słowa poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej z wiersza Bliźni nadal są aktualne:

Obce nam dzi­siaj daw­ne sło­wo „bliź­ni”
Więd­nie jak róża i krwa­wi jak rana...
Czy prze­trwa jesz­cze? Czy nam się za­bliź­ni
Pew­ne­go Pięk­ne­go Rana? 

to jest nadzieja, że stan, którego doświadczyliśmy i skutki, jakich doznaliśmy, przyniosą jednak pozytywne zmiany w myśleniu i postępowaniu nas wszystkich. Mam cichą nadzieję, że zaprezentowana sztuka posłuży do dialogu pomiędzy artystą, a odbiorcą stanie się pretekstem do szczerej rozmowy o życiu, refleksją nad eterycznością życia, nieodwracalnością czasu, nieubłagalnością losu, ale i nadzieją na otwarcie się na drugiego, na bliźniego.

Na ekspozycji znajduje się dwanaście różnych artykulacji, osobowości i postaw artystycznych. Co je połączyło? W głównej mierze była to sztuka – zamiłowanie do niej, fascynacja nią, impuls, który pobudził do działania i do stworzenia własnej sztuki. Każdy z artystów określił wyraźnie terytorium swoich zainteresowań i badań artystycznych. Można doszukać się wglądu w siebie, próby poradzenia sobie z niełatwą sytuacją osobistą czy rodzinną, ale i również obserwacji wyludnionego miasta, zwrócenia uwagi na tych, których nie zauważamy (osób wykluczonych lub służb porządkowych). Każdy z twórców posłużył się innym medium: fotografią, malarstwem, collagem, instalacją, obiektem, muzyką, ubiorem – warsztatem terapeutycznym, interakcją z odbiorcą. Prezentowanej egzemplifikacji towarzyszyła wcześniejsza wewnętrzna wiwisekcja, dokładna analiza zagadnienia prowadzona przez każdego artystę z osobna, wspólnie konsultowana i omawiana w ścisłym gronie pracowni.

Prawie rok temu w innym tekście, do innej wystawy pisałam: „To, czego na co dzień miliony kobiet na świecie doświadczają, doświadczyła prawie cała ludzka zbiorowość – strach, śmierć, niepewność, ograniczenie, przymusowa izolacja, zamknięcie w czterech ścianach”, niestety nadal jest aktualne i niestety wiele osób obezwładnia przed jakimkolwiek działaniem. Dajmy im nadzieje. Impulsem może być słowo, gest, przedmiot, drugi człowiek – tak niewiele jest potrzebne. Niech ta wystawa będzie inspiracją do zmian, poprzez refleksję nad realizacjami artystycznymi zapraszam do wejrzenia w głąb siebie…

marzec/kwiecień 2021, Judyta Bernaś

dr hab. JUDYTA BERNAŚ

Polska artystka wizualna, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. W 2005 roku otrzymała dyplom magisterski z wyróżnieniem w Pracowni Druku Wypukłego prof. dr hab. Ewy Zawadzkiej. W 2012 roku obroniła pracę doktorską, w 2020 uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego. Jest współprowadzącym Pracownię Działań Multigraficznych prof. dr hab. Ewy Zawadzkiej. Ma w swoim dorobku liczne wystawy indywidualne (Jednia, Galeria Sztuki WOZOWNIA, Toruń, 2015) oraz zbiorowe (Equinox (równonoc), Brick City Gallery, Springfield, Missouri, US,2019; 5th Graphic Art Biennial of Szeklerland, Transylvanian Art Center, Sfântu Gheorghe, RO, 2018; PORTRETU NATURA MARTWA Judyta Bernaś, Izabela Gustowska, Paweł Mendrek, Krystyna Piotrowska, Alex Urso, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej Słupsk, 2018). Nagrody i wyróżnienia (wybór): Piotrkowskie Biennale Sztuki (2019 – wyróżnienie); Utazu Art Award Biennale, JP (2018 – III nagroda); Międzynarodowy Konkurs Cyfrowej Kreacji CYBERFOTO, Częstochowa (2018 – I nagroda, 2016 – II nagroda); Triennale Grafiki Polskiej, Katowice (2018 – Nagroda Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, 2006 – nagroda regulaminowa, nominacja do Grand Prix); Międzynarodowe Biennale Grafiki Cyfrowej, Gdynia (2012 – Grand Prix). W swej twórczości podejmuje problem cielesności jako dylematu opartego na dualizmie fizyczności i metafizyki. Wykorzystuje wieloznaczność interpretacji dzieła sztuki jako medium zmuszające odbiorcę do ponownego przemyślenia relacji pomiędzy sacrum i profanum. Studiuje zagadnienie kobiecości w kontekstach kwestionujących jej dotychczasowe pojmowanie, usankcjonowane kulturową konwencją i religią.

Prezentowane prace pochodzą z realizacji wybranego zadania warsztatowego z przedmiotu Działania Multigraficzne prowadzonego przez dr hab. Judytę Bernaś w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (Wydział Artystyczny). Studenci na zajęciach dydaktycznych uczą się jak wyrażać siebie poprzez szeroko pojęty język sztuk wizualnych, po to, by w życiu zawodowym w umiejętny i właściwy sposób potrafili wykorzystywać siłę twórczości artystycznej w terapii z pacjentami/klientami.

AGNIESZKA BARGIEŁA

Absolwentka Politechniki Śląskiej oraz studentka drugiego roku na kierunku Arteterapia na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Interesuje się psychologią oraz sztuką, którą uważa za doskonałą przestrzeń do działania terapeutycznego.

MOMENTY SKUPIENIA - " W swoich pracach chciałam zwrócić uwagę na ważny aspekt, jakim jest uważność na otaczający nas świat. Czasami podczas obserwacji rzeczywistości doświadczamy jej w sposób zniekształcony – tak samo, jak zniekształcenia wizualne powstałe w odbiciach masek samochodów lub w szybach okien, w naszej głowie pojawiają się zniekształcenia poznawcze dotyczące schematów postępowania, myślenia, interpretowania świata oraz relacji interpersonalnych. Część powstałych fotografii dotyczy rozmyć i przekłamań, jakie mogą pojawiać się poprzez oddziaływania innych obiektów, natomiast w kolejnych skupiłam się na niepowtarzalności pojawiającego się światła, kontrastów oraz wzorów, z jakich składają się otaczające nas obrazy. Dla mnie seria fotografii, jakie wykonałam, była również formą medytacji i autorefleksji nad ulotnością nie tylko zjawisk, ale również myśli, które pojawiają się w naszej głowie."

EMILIA BUCHER

Od najmłodszych lat uczęszczała na lekcje pianina. Uczyła się w ognisku muzycznym. W 2019 roku ukończyła Diecezjalną Szkołę Muzyczną II stopnia w klasie organów. Interesuje się sztukami plastycznymi, muzyką, jej ulubionym instrumentem jest fortepian. Chętnie piecze ciasta, torty, ciasteczka, a w ich ozdabianiu także pokazuje artystyczną duszę i znajduje spokój.

KOLOROWE PLAMY DŹWIĘKU - "Nie pamiętam, kiedy pierwszy raz pomyślałam o tym, że dźwięk na klawiaturze fortepianu kojarzy mi się z konkretnym kolorem, ale to, kiedy pierwszy raz powiedziałam to na głos - na lekcji harmonii w szkole muzycznej - tak. Wtedy każdy miał swoje propozycje i rzadko pokrywały pomysłami innych. Z historii muzyki wiadomo, że kompozytor rosyjski – Aleksandr Skriabin również podporządkował kolory dźwiękom i tworzył dzieła, które silnie oddziałują na wyobraźnię.

W tym projekcie wybranym dźwiękom zostały przyporządkowane kolory, kolejno:

C – żółty, D – zielony, Es – niebieski, E – szary / srebrny, F – różowy, G – pomarańczowy, A – czerwony, H – fioletowy.

W dużej mierze do stworzenia projektu wykorzystano przypadek. Pierwszym etapem było chlapanie farbą na arkusz papieru nutowego w pięciolinię. Następnie powstałe plamy przepisano na nuty, a te, które znalazły się poza obszarem możliwym do zapisu, pominięto. Znaki przy kluczu są odpowiednie dla tonacji durowych, mimo że całość nie utrzymuje się w systemie tonalnym dur-moll. Po otwarciu kartki, odtwarzany jest utwór, powstały przez przepisanie plam na nuty."

MARIA CEBULA

Jest absolwentką II Liceum Ogólnokształcącego w Bytomiu, uczęszczała do klasy teatralnej. Przez trzy lata należała do Teatru Franciszka w Katowicach. Równolegle, aż do teraz należy do Teatru Pantomimy Gratia i zespołu Zakochani.

AkceptacJA - "Projekt ma na celu ukazanie, że nasze wady, niedoskonałości są czymś pięknym. W projekcie brały udział 3 młode kobiety, które zdecydowały się przezwyciężyć negatywne postrzeganie siebie. Często to my sami widzimy wady w swoim wyglądzie, nie ci, którzy na nas patrzą."

„(…) Nie ma nic piękniejszego niż po prostu ty. Nie ma lepszego życia, od tego, które ty wiedziesz. Nie ma lepszej okazji niż teraz, byś zaczęła błyszczeć. Jesteś gwiazdą.(…)”
To fragment jednego z utworów „Scars To Your Beautiful” Alessi Cara, będący impulsem do stworzenia projektu.

DARIA KOWALSKA

Urodzona w 1998 roku w Gliwicach. Mieszkanka Zabrza. Jest studentką Arteterapii w Katowicach. Ponadto jest absolwentką Państwowej Szkoły Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Zabrzu na wydziale wokalnym. Głównie interesuje się sztukami muzycznymi, ale inne dyscypliny sztuki nie są jej obce. Wciąż poszerza swoje kwalifikacje i umiejętności.

CZUŁE STRUNY - "Inspiracją do stworzenia pracy artystycznej jest nowa płyta Natalii Kukulskiej „Czułe Struny” – stąd nazwa projektu. Są to nowe aranżacje utworów Fryderyka Chopina w połączeniu z tekstem. Zintegrowanie muzyki symfonicznej w niezwykłych aranżacjach z pięknymi tekstami utworów porusza serce. To właśnie dzięki tej inspiracji powstał taki, a nie inny pomysł na realizację projektu artystycznego. Sam obiekt został właśnie stworzony ze strun o różnej grubości czy kolorze. Wśród plątaniny strun można zauważyć mocowania, owijki, a także kształt serca. Całość została zamknięta w przezroczystej gablocie, aby z jednej strony nic nie odwracało uwagi od samego obiektu, z drugiej zaś chroniło delikatne, wrażliwe uczucie."

JADWIGA MAREK

Jest absolwentką Państwowej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Fryderyka Chopina w Bytomiu oraz studentką II roku Arteterapii. W wolnych chwilach rozwija swoje pasje, grając w Teatrze Franciszka. Uwielbia taniec, śpiew, wiatr, długie spacery oraz musicale.

ŚWIETLISTE - "Smutna szara codzienność – mówimy. A może nie taka szara? Może świetlista, promienna! Bo przecież tyle w niej cudowności! Wschody i zachody słońca, ciepło domu rodzinnego, zapachowe świeczki, ulubiona muzyka, rozmowy z przyjacielem, kolorowe kwiaty, przypadkowe uśmiechy, tylko pomyśl! Takie momenty są niczym iskierki radości rzucające światło na naszą codzienność! Co Tobie sprawia radość? Co wprowadza światło do Twojego życia? Może będzie to zapach kawy o poranku, a może wycieczka do Twojego ulubionego miejsca? Może miłe słowa padające z ust najbliższych, a może fakt, że udało Ci się coś kupić w wielkiej promocji? Zamknij oczy. Zastanów się. Poszukaj tego światła. Gdy już wiesz, odsłoń kolejną lampkę. Nasze życie jest świetliste. Twoje także!"

EMILIA NOWAK

Urodzona w 1999 roku w Siemianowicach Śląskich. W 2019 roku ukończyła Bielską Szkołę Przemysłową na wydziale tekstylno-artystycznym uzyskując dyplom technika technologii odzieży. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach międzyuczelniany, interdyscyplinarny kierunek Arteterapia. Od 2016 roku wystawiała swoje kolekcje ubrań na szkolnych oraz miejskich pokazach mody. Zdobyła wyróżnienie w II Ogólnopolskim Konkursie dla Młodych Projektantów i Krawców "Szmaragdowy guzik” w Lesznie. Brała udział w VI Międzynarodowych Mistrzostwach Polski w Szyciu w Krakowie oraz w VII Ogólnopolskim Konkursie Kreowania Ubioru w Warszawie. W 2019 roku wzięła udział w swojej pierwszej wystawie fotografii „Fotometamorfozy” w Bielsku-Białej. Obecnie czynnie uczestniczy w projekcie „Redakcjabb” oraz studenckim magazynie „Suplement” gdzie pisze artykuły oraz robi zdjęcia.

DOPASUJ SIĘ - "Punktem wyjścia do stworzenia projektu stała się inspiracja pracami dwójki artystów – Yayoi Kusamy i Pieta Mondriana. W programie graficznym stworzyłam wzory, wykorzystując kropki, kwadraty, prostokąty oraz kreski, drukując je później cyfrowo na tkaninie. Przy tworzeniu wzorów ważna była dla mnie symbolika figur. Okrąg/koło symbolizuje jedność, doskonałość, harmonię, równowagę, kompletność, a kwadrat i prostokąt – porządek, wiedzę, wytrwałość, zadowolenie, siłę oraz podstawę do budowania czegoś. Następnie zaprojektowałam kolekcję oversizowych sukienek, wykorzystując wcześniej stworzone wzory, żeby każda kobieta mogła poczuć się w niej wygodnie, wychodząc z założenia, że my, kobiety nie musimy za wszelką cenę dopasowywać się do społeczeństwa. To ubrania powinny dopasować się do nas, dając nam tym samym poczucie wolności, swobody. Etapem finalnym było przeprowadzenie warsztatów arteterapeutycznych, relaksacyjnych połączonych z fotografią terapeutyczną z kobietami wysoko wrażliwymi."

NATALIA PRELICH

Studentka arteterapii na II roku, nierozłączna z wszelakimi formami sztuki, zaangażowana w taniec, akrobatykę i muzykę. Zainteresowana psychologią i ciężkimi przypadkami chorób z podłożem psychicznym.

WNĘTRZE - "Artbook mieści w sobie zdjęcia artystyczne mające na celu przedstawić kontrast i sprzeczności, z którymi kłóci się artystka w życiu codziennym. Jest to spojrzenie na rozszalałe wnętrze artysty z nieco innej perspektywy. Inspiracją do stworzenia projektu artbook’a była muzyka i taniec na zajęciach, podczas których zrodził się pomysł publikacji z autorskimi zdjęciami i komentarzami w postaci rysunków i krótkich sentencji od autora."

 

KATARZYNA SKOWRON

Asolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych w Zabrzu. Miłośniczka filmów, jedzenia i sztuki. Największą jej inspiracją są artyści z XX wieku, w szczególności Andy Warhola, który stał się muzą w tej pracy.

WEHIKUŁ CZASU - "Mój projekt artystyczny to 4 prace wykonane w technice collage. Jako materiał wykorzystałam kolekcje tygodnika „Piłka Nożna” mojego taty, który jest również osobą sportretowaną. Każdy obiekt to portret mojego ojca z konkretnego okresu jego życia stworzony z gazet z danego przedziału czasowego. Moją inspiracją była pasja mojego taty do piłki nożnej, która stanowiła i stanowi dużą część mojego życia. Wykorzystana kolorystyka i forma pracy jest odniesieniem do twórczości Warhola, jest to głównie kwadratowy format prac i żywe plamy barwne. Różnicą jest niezwielokrotnianie jednego, tego samego wizerunku, ale pokazanie go z różnych okresów życia. Jest to pewnym sensie dla mnie wehikuł czasu, który pozwolił na powrót do przeszłości."

MAGDALENA SZWARC

Urodzona w Piekarach Śląskich, absolwentka liceum plastycznego – Zespół Szkół Plastycznych, Katowice (rocznik 2017), a także kolegium teologicznego – Tilsley College, GLO EUROPE Mission, Motherwell, Szkocja (rocznik 2019). Pasjonatka szeroko pojętej sztuki, na co dzień studentka drugiego roku Arteterapii. W swoich pracach wykorzystuje często powtarzające się motywy o osobistym znaczeniu. Najczęściej posługuje się czarnym tuszem kreślarskim, a kolor w jej pracach występuje sporadycznie.

AVIGNON - "W pracy zainspirowałam się wierszem wybitnego poety Krzysztofa Kamila Baczyńskiego: „Sur le pont d’Avingon” (1941). Utwór porwał mnie w podróż do krainy nieuchwytnych ruchów tanecznych, które łącząc się ze sobą, tworzą jakąś historię. Obraz przedstawia taniec na linach słupa wysokiego napięcia jako symboliczne przedstawienie mostu, momentu przejścia, znikania w głuszy, a także uosobienie niepewności o nadchodzące jutro."

MATEUSZ ZAGALSKI

Z wykształcenia jest technikiem informatykiem. Mimo technicznego wykształcenia bardzo pociąga go sztuka. Obraz przemawia do niego najbardziej. Zajmuje się amatorsko fotografią i montowaniem filmów. Przez kilka lat był częścią grupy teatralnej „Teatr Franciszka”, która także wykształciła we mnie wrażliwość na sztukę.

NIEWIDZIALNI I PRZEJŚCIE - "Do stworzenia pracy zainspirował mnie film Krzysztofa Gonciarza pt. „Więcej niż jedno życie”. Film przedstawia zwyczajne życie ludzi w innej kulturze, które dla obcokrajowca jest ciekawe. Zwraca uwagę na zwyczajne czynności i miejsca, które nie są dostrzegane przez ludzi przechodzących tamtędy codziennie, pędzących za swoimi obowiązkami. Zacząłem szukać takich miejsc i ludzi w Katowicach i odkryłem, że często spotykamy się z ludźmi ubranymi w kamizelki odblaskowe, lecz rzadko zwracamy na nich uwagę, co jest zarazem absurdem, gdyż właśnie dzięki tym kamizelkom powinniśmy ich zauważyć. Również udało mi się „złapać w obiektywie” siedzących panów, którzy swoje życie spędzają na ulicy, żebrząc o pieniądze, często niezauważani z premedytacją. Drugą część projektu poświęciłem przejściom w kamienicach, które prowadzą do tajnych i tajemniczych miejsc, które są schowane przed niewtajemniczonym przechodniem."

ESTERA ZĘBIK

Jestem absolwentką Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Bytomiu, gdzie ukończyła klasę fortepianu u mgr Marii Serafin. Obecnie studiuje II rok Arteterapii oraz piszę licencjat z Kognitywistki na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Zainteresowania jej oscylują wokół szeroko pojętej sztuki, pracy ludzkiego mózgu oraz psychologii.

KROPLE NA SZKLE "Inspiracją do mojej pracy był południowokoreański pianista i kompozytor Lee Ru-ma znany jako Yiruma. Jego twórczość zdaje się swoistym połączeniem elementów muzyki klasycznej i filmowej, romantycznej i współczesnej w jej lirycznym, nastrojowym tonie. Wybrałam utwór „Kiss the rain”, przy którym już nie raz uspakajałam myśli i relaksowałam się dzięki delikatnym brzmieniom klawiszy. Oddziaływanie tego, jak i reszty jego utworów chciałam przekazać w formie wizualnej. Posłużyła mi do tego szklana płyta, farby olejne oraz własne dłonie. Cały proces zmiany kolorów z czerwonego na niebieski został zarejestrowany przy pomocy sprzętu elektronicznego. Czerwień o nieregularnej strukturze obrazuje zatłoczenie ludzkiego umysłu i jego chaos, a niebieskie tony wprowadzane poprzez moje palce symbolizują deszcz, oraz relaksację, która jest mi tak dobrze znana przy słuchaniu tego utworu."

Wystawa "Impuls" - galeria zdjęć

Utworzono dnia 16.04.2021, 07:54